"...πρέζες υπάρχουνε πολλές δεν είναι μόνο η ηρωίνη, αλλά η ηρωίνη σκοτώνει αυτή είναι η μόνη διαφορά..."


Εδώ και κάτι χρόνια βλέπω μόνο δυο εικόνες κι από τότε μένουν ίδιοι οι κανόνες
και οι φωνές όσες κι αν είναι δεν αλλάζουν ,έτσι και οι εικόνες όταν βλέπω με τρομάζουν
είν η μια ξεθωριασμένη από το ψέμα και τον χρόνο
έχει ξεθωριάσει απ τον αφύσικο δρόμο και πόνο
έχει μέσα κάτι φάτσες όχι αστείες μα φραγμένες
μέσα σε κάγκελα μαύρους τοίχους να αλωνίζουνε χαμένες ελπίδες γκρεμισμένες
και οι τοίχοι να ρουφάν τη συλλογή όνειρα χαμένα σ' αλλονών την διαταγή κι
ενώ τα δάκρυα κυλούσαν τα κοιτούσα μ απορία
μήπως φταίνε κάποιοι άλλοι για όλοι αυτή τη μαλακία
κι έχω ανάγκη να πω να τραγουδήσω γι αυτό τον καιρό που μας ξεφεύγει από δω
και κοιτάμε στον απέραντο κενό... ,χωρίς γυρισμό
ατέλειωτο είναι το ταξίδι που μας παίρνει μακρινά ατέλειωτα αφάνταστα νεκρά
ένα τίποτα μέσα στην αλήθεια θα το βρεις καθώς γνωρίζεις μέσα στην πίκρα να χαθείς βλέποντας και ξέροντας, πόσο προσπαθείς !

Περιστέρια να λύσουν τα χέρια να φύγουμε να ανοίξει ο ορίζων τον ήλιο να δω ξανά
να αδράξω ξανά την ζωή να ξαναγεννηθώ μαζί να ζω αληθινά
κατάρα στις πρέζες που φτιάξαν να σε οδηγούν στο βούρκο πιο μέσα σε θάβουν και σε σιωπούν στο ψέμα του ονείρου γκρεμίζουν το σώμα σου δεν είναι έτσι η ζωή
μ' αστέρια νεκρά

Αυτός ο χρόνος είναι ωμός εκεί ο κόσμος είναι εχθρός της καλοσύνης σου
σε κάνει σε κύκλους και στροφές μες του μυαλού λέει την γαλήνη σου
σε ουράνια βασίλεια σε πάει παραμυθιάζοντας την μνήμη σου
για τους καλούς και τους εχθρούς που στέκονται τριγύρω σου
και είναι τόσοι πολλοί που την ψάχνουν με τον θάνατο παρέα
κι εσύ ρε φίλε από κάπου εκεί ψηλά που με κοιτάς και μιας στιγμής ονειρικής αγκαλιάς
με τα χέρια απλωμένα την καρδιά μου αναζητάς θυμήσου τις στιγμές
που φανταζόταν να τα χθές και είναι τόσες πολλές παιδικές οι αναμνήσεις αμέτρητες
και μη μου μιλάς και σε ρωτώ πως δεν μου απαντάς
κι από τις σκέψεις μου τριγύρω ένα χάρτη που μου δίνεις σαν να με κοιτάς
για τον δρόμο που χαράξαμε μια χάρη μου ζητάς
αυτά που ένιωσες μαζί μου να τα βρεις να τα αγαπάς
κι εγώ σα χάρισμα στα δεινώ να ζεις να τα κρατάς να τα φιλάς

"...η ηρωίνη σκοτώνει..."